สำหรับ ศิลปะการใช้คนในสามก๊ก เล่มนี้ ฮว่อหยี่เจียได้ถือ ซานกว๋อเอี๋ยนอี้ หรือ ตำนานสามก๊ก 120 ตอนที่ตรวจแก้โดยเหมาจงกั่งเป็นต้นฉบับในการวิเคราะห์วิจัย ซึ่งในขณะแปลเรื่องนี้จึงต้องประสบกับความยุ่งยากหลายประการจากความคลาดเคลื่อนดังกล่าวข้างต้น นี่เป็นส่วนหนึ่งอีกส่วนหนึ่งยังประสบกับความยุ่งยากในการเทียบชื่อ สถานที่ และบุคคล ในสามก๊ก ซึ่งในแบบภาษาไทยของพระยาพระคลัง (หน) ใช้เป็นภาษาฮกเกี่ยนเป็นส่วนใหญ่และได้ปะปนภาษาแคะ แต้จิ๋วเข้าไปบ้าง ทำให้เกิดความสับสนเป็นอย่างยิ่งใช่แต่เท่านั้น แม้แต่ชื่อสถานที่และบุคคลเดียวกัน ตอนหน้าใช้อย่างตอนหลังใช้อย่างบ้างในภาษาจีนกล่าวถึงแต่ในภาษาไทยหาไม่หายไปเฉย ๆ ก็มีดังนี้เป็นต้น